Tynk gipsowy czy cementowo – wapienny ?

Tynk gipsowy czy cementowo – wapienny. To pytanie zada sobie każdy inwestor, jedyną otwartą kwestią jest moment, w którym te pytanie padnie. Nie ma co czekać z podjęciem decyzji do ostatniej chwili – dziś przedstawiam wady i zalety obu rozwiązań. 

Położenie tynków jest najczęściej pierwszym etapem po pracach instalatorskich. O tyle istotnym, że zmieni wnętrza naszego domu na tyle, że słowo przeprowadzka na stałe zagości w codziennych rozmowach inwestorów. Efekt położenia tynków powoduje szeroki uśmiech, oczywiście jeżeli tynki wykonane zostały zgodnie ze sztuką budowlaną. 

Przy dzisiejszej dostępności materiałów budowlanych, coraz rzadziej wyrabia się tynk na placu budowy. Kupno gotowego materiału zapewnia powtarzalną jakość, której nie da się zagwarantować decydując się na ręczne wyrabianie tynku. Tu czynnik ludzki, bądź jedno piwko za dużo na placu budowy, może zniweczyć spodziewany efekt. Gotowe tynki pakowane są w worki 20 lub 30 kilogramowe. Zawartość worków rozrabia się z wodą według zaleceń producenta.

Ręcznie czy maszynowo ? Dziś w większości przypadków tynki nakładane są maszynowo za pomocą agregatu tynkarskiego. Powodem jest oczywiście czas pracy i cena. Szczerze mówiąc, nie kojarzę żadnej inwestycji, na której tynki wciąż wykonywane byłyby ręcznie. Nie twierdzę, że to już relikt przeszłości, niemniej tendencja jest jasna – tynki wykonywane są z pomocą agregatu.

Tynk cementowo – wapienny nazywany jest również tynkiem tradycyjnym. W jego skład wchodzi cement, wapno, piasek i woda. To właśnie dodatek kruszywa powoduje, że ściana po pokryciu tynkiem cementowo – wapiennym nie  ma jednolitej faktury. Faktura tynku cementowo – wapiennego jest chropowata. Nie każdemu taki efekt może się podobać. Chcąc podziwiać gładkie ściany koniecznym będzie wykonanie gładzi. Podnosi to oczywiście koszt gotowej ściany. 

Zaletą tynku cementowo – wapiennego jest odporność na uszkodzenia mechaniczne. Powierzchnia ściany jest bardzo twarda, niepodatna na działanie rdzy. Do ściany pokrytej tynkiem tradycyjnym z powodzeniem możemy przybijać zwykłe gwoździe. Ewentualne elementy metalowe pozostałe w ścianach po szalunkach nie wymagają dodatkowego zabezpieczenia. Dodatkowym atutem jest fakt, że tynki cementowo – wapienne są odporne na wilgoć oraz są paroprzepuszczalne. 

Tynk cementowo – wapienny schnie około miesiąca (28 dni). Dopiero po tym czasie można przystąpić do kolejnych prac wykończeniowych. 

Wybierając tynk cementowo – wapienny bez gładzi, musimy liczyć się z tym, że w razie konieczności naprawy ściany (na przykład zalepiania dziury po kołku) miejsce które zalepiliśmy będzie różnić się od reszty ściany. Odtworzenie wyglądu stanu pierwotnego jest niemal niemożliwe, jako że do zalepiania otworów najczęściej używamy gotowych mas szpachlowych, które posiadają gładką fakturę.

Koszty wykonania metra kwadratowego ściany przy użyciu tynku cementowo – wapiennego kształtuje się na poziomie 30-32 zł. Cena zawiera robociznę i materiał. Jeśli dołożymy do tego konieczność wykonania gładzi, której koszt wynosi około 15zł/m2, to koszt gotowej ściany sięgnie około 45 zł/m2.

Tynk gipsowy jest obecnie najchętniej wykorzystywanym rodzajem tynku. Tynk gipsowy ze względu na swój skład zapewnia gładką powierzchnię ściany. Niezwykle rzadko zachodzi konieczność położenia gładzi. Warunkiem jest powierzenie prac doświadczonemu tynkarzowi. 

Tynk gipsowy jest materiałem miękkim, podatnym na uszkodzenia mechaniczne. Uderzenie kantem stołu spowoduje dziurę w ścianie. Całe szczęście dziura ta będzie łatwa do wypełnienia, jako że gotowe masy szpachlowe mają tę samą fakturę. 

Przed przystąpieniem do prac tynkarskich z użyciem tynku gipsowego należy pamiętać, by elementy stalowe (po szalunkach) zabezpieczyć podkładową farbą antykorozyjną (proces ten nazywamy miniowaniem). Jeżeli tego nie dopilnujemy, po pewnym czasie wyjdzie nam rdza na ścianie lub suficie.

Tynk gipsowy schnie do 2 tygodni, co w porównaniu do tynku cementowo – wapiennego pozwala na szybsze rozpoczęcie kolejnych prac wykończeniowych. 

Tynki gipsowy nie jest odporny na wodę i stałe zawilgocenie. Żeby jednak tynkom stała się krzywda, poziom wilgoci musi sięgnąć 70-80 %. Jeżeli ktokolwiek dopuszcza do takiego zawilgocenia pomieszczeń, oznacza to, że wentylacja w domu nie działa poprawnie. O wentylacji szerzej pisałem TUTAJ.

Tynkowanie tynkiem gipsowym jest szybsze w porównaniu do tynku cementowo – wapiennego.

Koszt wykonania tynków przy użyciu tynku gipsowego wynosi 28-30 zł/m2 (robocizna z materiałem). Nie ma konieczności wykonywania gładzi, stąd też jest to koszt finalny.

Największa popularnością cieszą się tynki firmy Knauf i Dolina Nidy. Czasem spotykam również firmy pracujące na tynkach firmy Atlas. 

Kolejność prac tynkarskich:

• zabezpieczenie okien i drzwi.

• nałożenie powłoki antykorozyjnej (miniowanie) – najczęściej punktowo pędzlem.
  
• obsadzenie listew chroniących narożniki ścian, okien i drzwi – polecam stosowanie odpornych, metalowych listew. Sprawdzoną firmą produkującą listwy jest firma Protektor.

• zagruntowanie powierzchni ścian – powinno stosować się grunt tej samej firmy co tynk.

• przy tynkowaniu sufitów, sufit należy pokryć betonkontaktem, który poprawi przyczepność tynku gipsowego do betonu

• tynkowanie

Przy tynkowaniu ścian kolankowych należy pamiętać, że na szczycie ściany kolankowej znajduje się najczęściej murłata. Jako, że drewna nie tynkujemy, murłatę należy podmurować, na przykład suporeksem. Alternatywą jest zabudową z płyt kartonowo – gipsowych.

Mój wybór to tynk gipsowy. Są tańsze, mniej pracochłonne, dają równą powierzchnię, szybciej schną. Tynk cementowo – wapienny zostawiam pomieszczeniom narażonym na uszkodzenia mechaniczne. Ewentualnie… Magdzie Gessler w Kuchennych Rewolucjach.